Death Road overleefd! Lang leve de zandvliegjes
Door: bregje
Blijf op de hoogte en volg Bregje
01 November 2010 | Bolivia, Rurrenabaque
Hola a todos!
Even een snel verslagje om te laten weten dat we de fietstocht op de ´death road´ hebben overleefd :-)
Het was toch wel een avontuur. We zijn gestart op 4700 m en het eindpunt was op 1200 m. Dus 3500 m afdalen op smalle aardeweg langs de ravijnen.Opletten geblazen. Maar als je je concentreerde en op tijd in de remmen kneep, was het echt niet gevaarlijk. Er is in onze groep maar 1 keer iemand gevallen. Maar echt de moeite! Prachtige uitzichten! (er werd regelmatig gestopt om rond te kijken, want op je fiets ging dat niet echt goed :-))
De afdaling bracht ons in Coroico. Een plaatsje waar de gegoede boliviaan op vakantie komt (elke hostel of hotel heeft een zwembad). Het stadje zelf stelt niet veel voor. Hier hebben we dan liggen uitzoeken hoe we de trip naar Rurrenabaque gingen maken. Ofwel 20 uur in de bus (met een stuk death road, dus heel slechte weg, die dan ook nog eens in de donker werd gedaan), ofwel met een tour per boot. Dit was wel wat duurder, maar zo hadden we ook een 3-daagse jungle tour. Dus dit leek een prima alternatief..
Het was eerst een aantal uren op de bus en daarna op een boot. Dit was allemaal prima. Tot de tenten werden opgezet op een stukje strand in de jungle... Verschrikkelijk veel muggen! De farmaceutische industrie heeft me zwaar teleurgesteld... 50 % deet en nog 60 beten op 1 onderbeen :-( Je zou denken dat we dan wel het ergste gehad hadden. Niet dus, de laatste dag, net toen de tenten opgezet werden, begon het keihard te regenen. Dus iedereen terug in de boot. Na een half uurtje het ergste gehad. Maar ´s nachts is het dan weer opnieuw begonnen en niet meer gestopt tot 11.00 u ´s morgens. Dus tenten afbreken in de gietende regen. Tof, heel tof. En dat allemaal met verschrikkelijke jeuk!!! We hadden die nacht bezoek gehad van zandvliegjes... Wat zijn dat lelijke beestjes. Tom zijn enkels zijn nu twee keer zo dik als normaal. Allemaal beten vol vocht. Heel aangenaam om langs in bed te liggen :-) Conclusie: we hebben het wel even gehad met die jungle! Nee, het was heel mooi. We hebben 5 capibari's gezien en een miereneter. En de jungle geluiden om je heen als je gaat slapen in je tentje is ook een leuke ervaring.
Nu zitten we dus in Rurrenabaque, de uitvalbasis voor jungle- (wij niet meer dus) en pampatours. Maar omdat Tom zijn benen dus open liggen, gaan we nog even wachten met in die pampas te stappen. Dus zitten we hier wat te relaxen en proberen ons te bedwingen om niet te krabben. Zaterdag nemen we dan een vlucht terug naar La Paz om dan af te zakken naar het zuiden.@ iedereen die naar foto's vroeg: jammer genoeg kan ik jullie de smakelijke foto´s van onze benen nog niet laten zien. De foto´s zijn te groot om op deze blog te zetten. Maar als we weer in La Paz zijn (en weer wifi hebben) gaan we dat in orde maken. Dus de foto's volgen bij het volgende verslagje. @ Peter: zij verstaan mijn spaans wel, maar ik het hunne niet :-) Nog een beetje oefenen!
Hopelijk is met jullie alles goed! We horen graag wat er thuis allemaal gebeurt :-)
Groetjes,
Bregje
Even een snel verslagje om te laten weten dat we de fietstocht op de ´death road´ hebben overleefd :-)
Het was toch wel een avontuur. We zijn gestart op 4700 m en het eindpunt was op 1200 m. Dus 3500 m afdalen op smalle aardeweg langs de ravijnen.Opletten geblazen. Maar als je je concentreerde en op tijd in de remmen kneep, was het echt niet gevaarlijk. Er is in onze groep maar 1 keer iemand gevallen. Maar echt de moeite! Prachtige uitzichten! (er werd regelmatig gestopt om rond te kijken, want op je fiets ging dat niet echt goed :-))
De afdaling bracht ons in Coroico. Een plaatsje waar de gegoede boliviaan op vakantie komt (elke hostel of hotel heeft een zwembad). Het stadje zelf stelt niet veel voor. Hier hebben we dan liggen uitzoeken hoe we de trip naar Rurrenabaque gingen maken. Ofwel 20 uur in de bus (met een stuk death road, dus heel slechte weg, die dan ook nog eens in de donker werd gedaan), ofwel met een tour per boot. Dit was wel wat duurder, maar zo hadden we ook een 3-daagse jungle tour. Dus dit leek een prima alternatief..
Het was eerst een aantal uren op de bus en daarna op een boot. Dit was allemaal prima. Tot de tenten werden opgezet op een stukje strand in de jungle... Verschrikkelijk veel muggen! De farmaceutische industrie heeft me zwaar teleurgesteld... 50 % deet en nog 60 beten op 1 onderbeen :-( Je zou denken dat we dan wel het ergste gehad hadden. Niet dus, de laatste dag, net toen de tenten opgezet werden, begon het keihard te regenen. Dus iedereen terug in de boot. Na een half uurtje het ergste gehad. Maar ´s nachts is het dan weer opnieuw begonnen en niet meer gestopt tot 11.00 u ´s morgens. Dus tenten afbreken in de gietende regen. Tof, heel tof. En dat allemaal met verschrikkelijke jeuk!!! We hadden die nacht bezoek gehad van zandvliegjes... Wat zijn dat lelijke beestjes. Tom zijn enkels zijn nu twee keer zo dik als normaal. Allemaal beten vol vocht. Heel aangenaam om langs in bed te liggen :-) Conclusie: we hebben het wel even gehad met die jungle! Nee, het was heel mooi. We hebben 5 capibari's gezien en een miereneter. En de jungle geluiden om je heen als je gaat slapen in je tentje is ook een leuke ervaring.
Nu zitten we dus in Rurrenabaque, de uitvalbasis voor jungle- (wij niet meer dus) en pampatours. Maar omdat Tom zijn benen dus open liggen, gaan we nog even wachten met in die pampas te stappen. Dus zitten we hier wat te relaxen en proberen ons te bedwingen om niet te krabben. Zaterdag nemen we dan een vlucht terug naar La Paz om dan af te zakken naar het zuiden.@ iedereen die naar foto's vroeg: jammer genoeg kan ik jullie de smakelijke foto´s van onze benen nog niet laten zien. De foto´s zijn te groot om op deze blog te zetten. Maar als we weer in La Paz zijn (en weer wifi hebben) gaan we dat in orde maken. Dus de foto's volgen bij het volgende verslagje. @ Peter: zij verstaan mijn spaans wel, maar ik het hunne niet :-) Nog een beetje oefenen!
Hopelijk is met jullie alles goed! We horen graag wat er thuis allemaal gebeurt :-)
Groetjes,
Bregje
-
02 November 2010 - 09:38
Nicole:
klinkt zeer avontuurlijk allemaal. Breng op woensdag trouw verslag uit van jullie reis,zijn allemaal heel geïnteresseerd. Wij hebben dit we de competitie gewonnen!(7-1) das zowat het meest sensationele nieuws vanuit neerpelt. Geniet dus maar van de echte avonturen ginder..groetjes van de hele badmintonbende -
02 November 2010 - 11:24
Inge:
He Bregje,
Fijn om te weten dat de apotheken zelf de producten ook uitproberen, en waaruit dus blijkt dat niet alles waar is wat er op de verpakking staat :-).
Maar in ieder geval veel succes met niet-krabben!
Ik ben benieuwd naar de foto's en jullie vervolgavontuur! -
02 November 2010 - 13:35
Wendy:
Berre zegt als je veel jeukt hebt, moet je veel krabben. of aan je mama vragen om er azijn op te doen. hij ziet wel het probleem dat je mama in Hamont is, maar misschien heeft bregje wel azijn bij. -
02 November 2010 - 22:21
Bert:
kan je weer lekker jeuken zoals vroeger alleen is er nu geen locoid in de buurt, maar het klinkt allemaal wel prachtig. -
02 November 2010 - 22:48
Bert:
stuur morgen een mail want ik ben nu te moe -
05 November 2010 - 20:21
Rein:
Hey Tom, pas in je bureau gepasseerd, even ingenomen door AN E., er was nog nooit zo hard gewerkt op 1 dag tijd :-)
PS Heb je dat sportbroekje niet bij om je enkels te bedekken? Hou ons op de hoogte vant volgende avontuur!! Ik overleef verder in de Amca jungle:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
