Buenos Aires-Perito Moreno-Torres

Feliz Año Nuevo!!!

Een beetje laat, maar toch nog de beste wensen voor jullie voor het nieuwe jaar! Dat het een gezond en gelukkig 2011 mag worden!
Het was leuk om een deel van jullie te horen met skype op oudjaar! (ook al was het veel zattemanspraat :-)). Alle katers zullen nu wel verwerkt zijn zeker? Wij hebben het nieuwe jaar ingezet in El Calafate (Patagonië) met ons 4-tjes en nog wat andere mensen in de hostel. Ook hier was er vuurwerk en champagne. Maar het was toch raar om het met zo'n beperkt groepje te vieren.

We zitten nu dus in Patagonië. Na een weekje Buenos Aires met 35° was ik blij met de koelte van Patagonië! BA was de moeite met z'n vele verschillende wijken met steeds een andere sfeer. We hadden alleen een beetje pech met onze hostel. De laatste twee dagen zaten we zonder water... Niet echt heel aangenaam als het heel de dag 35° is en 's nachts niet verder afkoelt dan 22°... In BA hebben we een vlucht genomen naar El Calafate. Hier hadden we dan weer een heel leuk hostel dat echt goed in orde was. El Calafate is bekend voor de Perito Moreno. De enige gletsjer in de wereld die dagelijks nog groeit (2 meter). Je kan dus hele brokken ijs naar beneden zien vallen. Ongelofelijk hoeveel lawaai dat geeft. (Met dank aan Chris zal ik een filmpje bijvoegen). We hadden het geluk dat er echt kort na elkaar 3 hele grote stukken loskwamen. Indrukwekkend!!! Het was ook heel mooi weer, dus we hadden prachtig zicht.

Onze volgende stop in Patagonië was Puerto Natales (Chili). De uitvalsbasis voor de trekking in Torres del Paine. In dit nationaal park kan je dagtochten maken, maar ook trekkings van 5 tot 10 dagen. Wij hebben gekozen voor het W-circuit van 5 dagen. Ik moet zeggen dat ik toch wel wat schrik had om hier aan te beginnen. Een grote rugzak en dan bergop, bergaf... En vijf dagen achter elkaar in een tentje kamperen had ik ook nog niet eerder gedaan. En Tom zijn wandeltempo is ook heel wat sneller dan het mijne. De eerste dag zouden we 's middags de bus naar het park nemen. Dus eerst 's morgens eten kopen om de 5 dagen door te komen. Wel lastig als je geen noten mag, want iedereen neemt dus noten mee en chocolade met noten omdat daar veel energie in zit :-). Maar ze hadden ook gedroogd fruit. Dus ik ben vertrokken met zakjes vol gedroogde banaan, ananas en meloen.

Die eerste dag regende het toen we uit ons bed kwamen :-( Slecht begin! Maar tegen de tijd dat we effectief in het park waren, was het al geminderd tot miezeren. De rest van de dagen hebben we echt geluk gehad met het weer. In Torres del Paine kan je de 4 seizoenen op 1 dag hebben. Maar wij hebben het droog gehouden, met overwegend zon en af en toe bewolkt. Aangenaam wandelweer dus. Het was echt een prachtige tocht! De eerste dag hebben we gewandeld tot de camping aan gletsjer Grey. Omdat we pas om half zeven 's avonds met de catamaran aangekomen waren, was het wel 23.00u voor we de camping bereikten. Dus tentje opzetten in de donker :-). Toen heeft Tom ons zijn kookkunsten laten zien en pasta voor ons gemaakt.

De tweede dag was het eerst dezelfde weg terug en dan nog een stuk verder naar de volgende camping. Die dag hebben we 20 km gewandeld met onze grote rugzak. En het was niet bepaald vlak... Afzien, afzien, afzien,... Zeker met zo twee fitte freaks als Tom en Christel! Cindy en ik volgden altijd een beetje later :-).

De derde dag eerst zonder rugzak naar een volgende gletsjer. Ook hier weer een heel mooi uitzicht. Daarna terug afdalen, tentje afbreken en verder naar de derde camping. Dit stukje was heel aangenaam (lees: vlak). Mooie wandeling langs het meer. Het plan was om vroeg in onze slaapzak te kruipen, omdat dag 4 de zwaarste zou worden. Maar op een camping van wel 100 mensen, was er maar 1 douche die werkte. Resultaat: file om te gaan douchen... Uiteindelijk waren we pas om 22.00 u aan het eten (weeral lekkere pasta :-)).

Dan vroeg uit de veren om aan dag 4 te beginnen. Die viel uiteindelijk reuze mee. Het was erger voorgesteld dan het was. We waren al om 17.00 op onze laatste campsite. Dus Cindy en ik blij dat we het gehaald hadden! Maar we zaten nog maar 3 minuten of de fitheidsfreaks stonden al te roepen dat we de tocht naar het uitkijkpunt voor de Torres moesten doen! Normaal stond op het programma om 's morgens om 5.00 u naar boven te gaan om daar de zonsopgang te gaan zien. Je kan de Torres (het park heet zo omdat de 3 rotsen de vorm hebben van 3 torens) alleen zien als het helder is. Dus ze hadden wel gelijk dat we het nog die avond moesten doen, omdat we ze dan zeker goed konden zien. Maar het was echt een heel steile beklimming. Hier heb ik echt een potje zitten zeuren dat ik niet meer kon...Tom heeft afgezien met mij :-). Maar ik was heel blij toen ik eindelijk boven was! Echt prachtig!!! Drie torens met een helderblauwe lagune voor! Absoluut de moeite om voor af te zien. En de volgende morgen was het bewolkt, dus we hadden ze niet gezien als Tom en Christel niet zo gepusht hadden.
Dus ondanks dat ik het bij momenten moeilijk heb gehad, was het echt een prachtige tocht. Het kamperen op zich is 100% meegevallen. Alleen die grote rugzak is er teveel aan :-). Ik vrees wel dat mijn knieën het nu helemaal begeven hebben...

Na deze 5-daagse hebben we terug een nachtje in de hostel van Omar geslapen. Echt een leuke hostel. Sanitair goed in orde, goede bedden en een grote wasmachine om onze stinkende kleren te wassen. Omar was ook een echte toffe pee. Hij heeft ons onze trip helpen uitstippelen en allerlei goede tips gegeven. Misschien was het feit dat er drie dames in alleen een handdoek in de hostel rondliepen toen de kleren in de wasmachine moesten, ook bevorderlijk voor zijn humeur :-). Hij doet 7 maanden per jaar zijn hostel open en in de winter sluit hij de boel en gaat hij zelf trekken. Ook een aangename manier om centjes te verdienen!

Nu zit ik dit verslagje te typen in El Chaltén. Een klein bergdorpje van 600 inwoners. Hier gaan we een paar dagen wandelen rond de Fitz Roy (maar nu met dagrugzakjes :-)). Ook hier schijnt het zonnetje weer! We hebben echt geluk met het weer. Het waait wel hard hier in Patagonië, maar regen hebben we nog niet gehad. Hopen dat het zo blijft!

Zoals jullie kunnen lezen, amuseren we ons nog heel goed. We zijn dus nog niet van plan om naar huis te komen :-).

Groetjes,
Bregje