Eerste twee weken Argentinië

Hallo allemaal!

Nog eens een verslagje van ons. We zijn nu een dikke twee weken in Argentinië. We zijn begonnen in Salta. Een grote stad in het noorden van Argentinië. Hier hebben we twee dagen de stad verkend. Veel mooie, koloniale gebouwen, kathedraal, parkjes. Hier hebben we ook voor de eerste keer kennis gemaakt met een Argentijnse specialiteit: ijsjes!!! Echt heel lekker hier, kan makkelijk concurreren met de Italiaanse! We zijn ook het Museo de arqueologío de alta montaña gaan bezoeken. Hier liggen mummies van 3 kindjes die door de Inca's geofferd zijn geweest. Kindjes van belangrijke mensen werden volgens een ritueel geofferd aan de goden om de vruchtbaarheid van de mensen en hun land te behouden. Ze werden eerst op een feest zat gevoerd tot ze buiten bewustzijn waren en dan levend begraven! Gruwelijk! Ze hebben dus in de buurt van Salta zo 3 graven gevonden boven op de berg Llullaillaco. Het is ongelooflijk om te zien hoe goed ze bewaard zijn gebleven. Door de hoogte, de temperatuur en de afwezigheid van bacteriën op die hoogte, zijn ze bijna niet aangetast. Wij hebben een meisje van ongeveer 7 jaar gezien. Er zijn ook een jongetje van 6 en een meisje van 15 gevonden. Maar ze tonen maar eentje per half jaar. De andere twee worden dan bestudeerd. Maar de transfer van de drie kinderen naar Salta is controversieel. Veel mensen vinden dat ze terug moeten naar de plaats waar ze gevonden zijn.
Salta was ook de eerste stop om eens ruzie te maken :-) Maar dat moet ook eens gebeuren na 6 weken hé! En een lekker ijsje maakt al veel goed...
Volgende stop was Cafayate. Hier hadden we voor de eerste keer een mega tweepersoonsbed. In Bolivië waren het altijd smalle bedjes. Maar hier dus niet! Zalig om eens veel plaats te hebben.
Cafayate is een dorpje tussen de wijngaarden. Hier hebben we een tocht gemaakt naar een waterval. Eerst 1,5 uur in de blakende zon bij 30° (dus ik heb weer afgezien :-). En dan moesten we gewoon de bedding van de rivier volgen. Niet heel simpel, we moesten steeds van kant wisselen. En het was soms moeilijk om het pad nog te zien. Maar uiteindelijk toch bij de waterval geraakt!
Ons volgend plan was om twee nationale parken te gaan bezoeken. Probleem was hoe we daar moesten geraken. De afstanden hier zijn gigantisch. We hebben al een aantal keer 10 uur op de bus gezeten. Op zich valt het nog wel mee. Het zijn verschillende klassen van bus. Als je cama neemt, kan je zetel bijna plat. Je krijgt ook 'heerlijk' eten. Maar we konden dus in de LP niet echt duidelijk uitmaken naar welk stadje we nu best zouden gaan voor de parken. Een vriendelijke man bij het busstation gaf ons de tip om naar een klein stadje te gaan en daar te blijven slapen bij iemand die hij kende. We hebben de wijze raad van deze man in de wind geslagen. Bleek achteraf dat hij toch gelijk had! Maar we hebben uiteindelijk, na veel uren bus, de tour gedaan vanuit Chilecito. Hier hadden we ook eens een keer een gids die Engels sprak. Dat was een hele verademing. De meeste Argentijnen spreken praktisch geen Engels. En ze proberen ook niet wat langzamer of duidelijker te praten als ze zien dat je het niet begrijpt. Dus deze gids hebben we eens goed uitgehoord over het Argentijnse leven. Talampaya is een grote rode canyon. Hier moesten we met de ranger in een busje rondrijden. Hele mooie uitzichten! Daarna hebben we 'valle de la luna' bezocht. Dat wordt zo genoemd omdat het eruit ziet als een maanlandschap. En dat is dus echt zo. Er groeit helemaal niks. Alleen rotsen in rare vormen en zand. De rotsen hebben allerlei kleuren door de verschillende mineralen die erin zitten. Een leuke tour.
Volgende stop op onze route: Mendoza. Dit is een redelijke grote stad met 5 plazas en een mooi, groot park. De eerste dag hebben we een beetje de stad verkend. Mendoza is ook bekend om zijn wijnen (Malbec druif). Dus de volgende dag zijn we met een tour, georganiseerd door de hostel, een kijkje gaan nemen bij 2 bodegas, een bedrijfje waar ze olijfolie maken en een klein familiebedrijf waar ze likeuren en chocolade maken. Hier ging Tom aan de absint (is hier nog niet verboden). Amai, wat is dat slecht! De eigenaar van de hostel was echt een hele vriendelijke man en heeft die avond voor ons en nog 4 anderen 'parrillada' gemaakt. Een grote BBQ waar dan echt hopen vlees op klaargemaakt worden (ook een Argentijnse specialiteit). Een gezellige avond. De twee volgende dagen hebben we een Corsa gehuurd en zijn we wat gaan rondtoeren in de bergen rond Mendoza. We passeerden Villavicencio (het dorpje waar de bron is van het gebottelde water hier), Puente del Inca (een natuurlijke brug over een rivier), de mirador voor de Aconcagua (hoogste berg van Zuid-Amerika). Tot slot hebben we het autootje gedwongen op een slecht pad vol stenen van 8 km tot een groot beeld van christus op de grens van Argentinië en Chili. Deze landen hebben het samen geplaatst om hun geschillen over de grens te stoppen. Dan weer met de nachtbus onderweg voor 10 uur naar Cordoba. Dit is de tweede grootste stad in Argentinië. Ook hier weer veel koloniale gebouwen. Van hieruit zijn we Alta Gracia gaan bezichtigen. Dit is het geboortestadje van Che Guevara. Zijn ouderlijk huis is omgebouwd tot museum waar de motor staat waar hij Zuid-Amerika mee heeft verkend. Verder veel foto's, dagboeken, diploma's... Er is ook een Jezuïtenwijk. Maar we waren hier rond 13.00 u en dan is het siesta, dus we konden het museum niet in. We zijn ook nog niet echt gewend aan het ritme hier. Ze ontbijten rond 9.00 u, lunchen rond 13.30 u, om 18.00 iets zoets en dan om 22.00 uur dineren ze! In de hostels zijn ze vaak om 24.00 u nog volop aan het kokkerellen... Voor 21.00 zijn de restaurants zelfs niet open. Volgende stop rond Cordoba was Mina Clavero. Een klein dorpje langs een rivier, waar in de zomer de Argentijnen op vakantie komen. De grote vakantie begint voor hun na kerstmis, dus nu was het nog rustig. Hier zijn we een dag met een echte natuurfreak condors gaan spotten. Hij had grote stukken vlees bij, die hij op een rots legde. Na een tijdje komen er dan een hoop grote vogels op het vlees af. Maar de condors zijn heel schuw en bleven boven ons vliegen. Alleen de iets kleinere vogels (maar nog altijd heel groot) zaten aan het vlees te knibbelen. De condors vlogen wel vlak over ons heen, je kon de luchtverplaatsing horen. Indrukwekkend om te zien. En de gids was super enthousiast! Alleen jammer dat we maar 1/10 verstonden van wat hij allemaal vertelde... We hebben vaak sì gezegd en gelachen als we dachten dat het moest :-). Op deze trip zijn we ook een cactusmuseum gaan bezoeken met ongelooflijk veel cactussen. Bij het naar binnen gaan zei onze gids tegen de mevrouw van het museum dat we Spaans konden verstaan als ze langzaam sprak. Dus ons trucje van knikken en lachen heeft gewerkt :-). Vandaag hebben we dan een mountainbike gehuurd en zijn we naar de 'swimming holes' van Mina Clavero gefietst. Of beter gezegd: gepuft... Het is hier meer dan 30°, blakende zon zonder schaduw, bergop, wind tegen,... afzien :-) Maar de beloning was aangenaam, we hebben lekker kunnen afkoelen in het 'natuurlijke zwembad'. Nu zijn we weer terug in Cordoba om ons mentaal voor te bereiden op onze volgende busrit: 21 uur! Maar deze gaat naar Iguazù, het hoogtepunt van Noord-Argentinië. Hier zijn gigantische watervallen op de grens met Brazilië. En dan gaan we langzaam afzakken richting Buenos Aires om onze vriendinnetjes op te pikken! Op de wijntour in Mendoza hebben we champagne gekocht, dus die staat koud voor als jullie aankomen Chris en Cindy! Zo, dat was het weer. Alvast fijne feestdagen voor iedereen en tot de volgende keer!
Groetjes,
Bregje